De verzonken staat van de mens

Het is onze angst en onwetendheid die er voor zorgen dat we uit (zelf)bescherming onszelf voorliegen, wat ons ervan weerhoudt ons ware potentieel te ervaren. We zouden vrij en onafhankelijk kunnen zijn, als we geen toegang zouden verlenen aan entiteiten die zich middels het controleren en manipuleren van onze behoeften aan ons laven. Zo zijn wij een gastheer voor (energetische) parasieten. Door gebrek aan innerlijke autoriteit, zelfbeheersing en een verzwakte en vervuilde aura (dat onze karmadrager is), verlenen wij hen toegang tot ons zijnswezen. Van hieruit beheersen deze machten (entiteiten) onze emoties en behoeften, waardoor we keuzes blijven maken die enkel hen te goede komen. We zullen sterk moeten zijn om behoeften te weerstaan en moedig om niet in angst te leven. Zodra we begrijpen dat we keuzes maken die ons niet ten goede komen, welke worden geïnitieerd en gestuurd  door machten die buiten onszelf staan en die enkel henzelf dienen, vinden we wellicht de motivatie om te kiezen voor beheersing en innerlijk autoriteit/leiderschap. Dit is overigens op twee vlakken geldig, zowel intern, als extern. Zo binnen, zo buiten. We aanschouwen o.a. een overheid die enkel handelen in eigen belang en zelfbehoud. Als dit voor u nog niet helder is dan geeft dit aan hoe dik de sluier is die voor uw ogen hangt. De bedwelming van onze geest is tevens een gevolg van alle vergif die we ons, al dan niet bewust, laten toekomen. Laat me hierbij ook gelijk even aangeven dat de neiging tot zelfdestructie en zelfdoding er eentje van het ego is, de persoonlijkheid, die, onder het mom van zelfbehoud, zichzelf koste wat het kost in stand wenst te houden. Helaas werken we hier maar al te graag aan mee gezien het feit onze gehele wereld, ons persoonlijke leven, hierop is ingericht. Iets wat we niet zo makkelijk zullen opgeven. Het zou onze dood betekenen, het sterven van het ‘ik’. De persona waar we al die jaren zoveel waarde aan zijn gaan hechten. Het is wat ons maakt en gemaakt heeft. Het omvat ons zelfbeeld, ons werk, onze vriendschappen en familie, ons pijn en lijden. Daarbij is het het enige wat we kennen. Wat anders als dit alles wegvalt? Wie ben ik dan? Wat blijft er van mij over? Niets... Doch, niets is hier ook alles. Een waarlijk zijn, in lijn met al dat is. Een nieuwe onvoorstelbare werkelijkheid waarmee we mogen kennismaken. Hetgeen ons is overgave zal toevallen. Geen toeval, maar synchroniciteit. In volledige aanwezigheid, waar liefde en vertrouwen ons dragen. Het is een werkelijkheid die twijfel en onzekerheid te boven gaat. Deze zijn immers het resultaat van het cerebrale denken (hoofd), t.o.v. het innerlijk weten (hart). Hoofd en darmstelsel kennen een belangrijke verbinding en zo is de cirkel rond. We zijn wat we eten en worden gelijk aan hetgeen we tot ons laten komen (consumeren). Een verstilde honger (in de breedste zin van het woord), is gelijk aan een verstilde (klare) geest = meditatie = momentaan bewustzijn = enkel NU! = waarlijk leven.